Święty Mikołaj urodził się około roku 270 w mieście Patara w Azji Mniejszej, jako jedyne, wymodlone dziecko swoich rodziców. Od najmłodszych lat był bardzo wrażliwy na ludzką biedę i cierpienie oraz niezwykle pobożny. Gdy został wybrany na biskupa Miry swoją pomocą obdarzał wszystkich potrzebujących, korzystając przy tym ze swego rodzinnego majątku.
Tradycja opowiada o wielu dziełach, które uczynił w swoim życiu, a które przyniosły mu tytuł patrona bezinteresownej dobroci. Między innymi popularna jest opowieść o trzech pannach, córkach zubożałego szlachcica, którym biskup pod osłoną nocy przekazał posag umożliwiając im tym samym wyjście za mąż i założenie rodzin. Często również okazywał ogromne miłosierdzie w stosunku do więźniów i dzięki jego wstawiennictwu u władz cesarskich wielu z nich odzyskało wolność.
Podczas panowania cesarza Dioklecjana, które przypadło na lata 284-305, został uwięziony i dopiero edykt mediolański cesarza Konstantyna, wydany w roku 313, przywrócił mu wolność. Uczestniczył w soborze nicejskim w roku 325, kiedy to została potępiona herezja ariańska. Zmarł 6 grudnia około roku 350 i został pochowany w Mirze.